به گزارش  شاتا ازایرنا ؛ به طور معمول انتظار بر این است افزایش رشد اقتصادی بتواند با افزایش تقاضا برای نیروی کار و افزایش استخدام، نرخ بیکاری را کاهش دهد.
برپایه این گزارش، شواهد نشان می دهد باوجود تحقق رشد صنعتی در دهه های گذشته، این رشد نتوانسته است نرخ بیکاری را کاهش دهد و در یک دوره 10 ساله در مجموع فقط نزدیک به 19 درصد به شاغلان صنعتی اضافه شده که معادل رشد متوسط سالیانه اشتغال 1.9 درصد است.
این میزان اشتغال جدید به میزانی نبوده است که تاثیر معناداری بر نرخ بیکاری داشته باشد.
این گزارش افزود، به نظر می رسد کاهش میانگین نرخ رشد صنعتی در یک دهه گذشته، ناپایداری و نوسانی بودن رشد صنعتی و تمرکز بیشتر بخش صنعت به صنایع سرمایه بر، از عمده ترین دلایلی است که می توان برای اشتغالزایی ناکافی در بخش صنعت برشمرد.
بررسی ها نشان می دهد به دلیل بروز مشکلات مختلف و تعطیلی واحدهای صنعتی، تعداد کارگاه های صنعتی در یک دهه گذشته کاهش یافته که در نتیجه آن توان اشتغالزایی بخش صنعت با مشکل مواجه شده است.
همچنین در طول زمان، تغییرات و نوسانات رشد اقتصادی در بخش صنعت افزایش یافته ، به طوری که علاوه بر کاهش میانگین نرخ رشد صنعتی پس از برنامه سوم توسعه، نوسان رشد صنعتی نیز افزایش یافته است که این موضوع خود مانعی برای اشتغالزایی در این بخش محسوب می شود.
یافته های این مطالعه همچنین نشان می دهد تمرکز بخش صنعت در ایران بیشتر بر صنایع سرمایه بر است که این منابع به رغم ارزش افزوده زیادی که ایجاد می کنند، در مقایسه با صنایع کاربر از اشتغالزایی پایینی برخوردارند./شاتانيوز